Als diplomaat had Max van der Stoel (1924-2011) een afkeer van cocktailparty’s en smalltalk. Vooral achter de schermen boekte hij zijn successen. Hij vocht als minister van Buitenlandse Zaken voor het herstel van de democratie in Griekenland, Oost-Europa, Portugal en Chili. Na de ondergang van het Sovjetcommunisme bemiddelde hij in tal van nationalistische conflicten. Van der Stoel was niet onomstreden: linkse critici uit zijn eigen PvdA zetten hem weg als ‘visieloze rechtse bal’, Baltische nationalisten maakten hem uit voor ‘agent van het Kremlin’. Anet Bleich schetst het leven van Max van der Stoel, die vasthield aan zijn streven om ideaal en werkelijkheid dichterbij elkaar te brengen.
Home » Publicaties » De stille diplomaat