De Brabantse Hans van Mierlo vond na een moeizame rechtenstudie in Nijmegen zijn plek in het Amsterdam van de jaren 60. Eerst als journalist en daarna als partijleider van D66. Hij stond aan de wieg van het progressieve kabinet-Den Uyl (1973-1977) en de paarse kabinetten-Kok (1994-2002), maar de belofte van een nieuw bestel wist hij nooit in te lossen. Het ideaal van een progressieve volkspartij viel in duigen. Toch bleef hij al die jaren de politieke tolk van Nederlanders die streefden naar individuele vrijheid in een sociale rechtstaat. Journalist en historicus Hubert Smeets schetst in zijn biografie van Van Mierlo een portret van een twijfelaar, een politicus die geen politicus was, maar Nederland wel vormgaf.
Home » Publicaties » Een wonderbaarlijk politicus