Op 20 juni 1845 kwamen zo’n vijftig arme Nederlandse boerengezinnen aan in Suriname. Op een verlaten plantage aan de Saramacca rivier zouden de kolonisten, onder leiding van dominee Arend van den Brandhof, kleinschalige landbouw gaan bedrijven. Maar eenmaal aangekomen was er niets, behalve moeras, muggen en allesverzengende hitte. Binnen een halfjaar was de helft van de immigranten overleden. De 167 overlevenden trokken naar Paramaribo en omgeving. Karin Sitalsing, zelf een afstammeling van de Boeroes, gaat in het boek Boeroes, een familiegeschiedenis van witte Surinamers op zoek naar het verhaal van haar voorouders.
Home » Publicaties » Boeroes