Regels ter bescherming van de visstand worden wereldwijd op talloze manieren ontdoken. Volgens de voedselorganisatie van de Verenigde Naties (FAO) is ongeveer dertig procent van de visserij illegaal. En dat percentage stijgt. Ook Nederlandse bulkvissers maken zich er schuldig aan. Het is een vicieuze cirkel: de visbestanden krimpen waardoor vissers steeds harder moeten werken om hun netten te vullen. De druk die dat oplevert en de grote financiële belangen maken dat de regels niet zelden worden genegeerd. Zo sjoemelen vissers met hun visrechten en wordt dode vis op zee gedumpt als er zicht is op een betere vangst. Met als gevolg dat er meer wordt gevist dan toegestaan en de visbestanden alsmaar verder krimpen. Ontwikkelingslanden hebben de middelen niet om te controleren of de internationale vissers die hun netten uitgooien in hun wateren zich aan de regels houden. Zo komt illegale vangst compleet met keurmerk op het bord van de consument belandt. Hoe is dit mogelijk? Hoe kan het dat regelgeving op zo’n grote schaal wordt ontdoken? En zijn de zeeën straks leeggevist? Bram Logger en Parcival Weijnen beantwoorden deze vragen in een drieluik over illegale visvangst.
Home » Publicaties » Van wie is de vis?